Archivo por meses: diciembre 2022

PATRIMONIO PONTÉS XXXIX

Se mo permitides quixera aproveitar, antes do artigo, para desexar un feliz ano 2023, desexar que sexa un ano para recuperar a paz nos países en conflito, desexar que remate calquera tipo de violencia, desexar cordura aos que nos gobernan, desexar que algo que é básico e elemental en toda sociedade impere para sempre, pois con el solucionaríanse a maioría dos problemas e estou a falar do “respecto”, algo que os nosos maiores trataron de inculcarnos dende que éramos nenos e algo do que adoece a nosa sociedade. Feliz Ano 2023!

E rematamos hoxe co apartado dos cruceiros incompletos e ímonos trasladar ao lugar do Caneiro, onde ao pé da súa Igrexa atopámonos con este curioso exemplar.

CRUCEIRO DO CANEIRO-IGREXA



Localización:
No fronte da Igrexa do Caneiro e preto da pista atópase este exemplar de cruceiro, concretamente no campeiro que conforma o adro da Igrexa.

Plataforma:
A plataforma está composta de dúas gradas visibles, aínda que unha terceira e que faría de soleira podería atoparse debaixo da herba que hai no lugar, pois pola cara que dá a Igrexa pódese observar algún resto de pedra.
As gradas son de cachotería de ollo de sapo e obsérvase deterioro nelas. Na superior e baixo o pedestal unha soa pedra de base cadrada na que encaixa o pedestal.

Pedestal:
Tanto o pedestal coma varal, capitel e cruz son de granito. É de base cadrada e prismática, con escocia moi pronunciada nas súas catro caras e logo outra vez prismática cadrada con chafrán.

Varal:
De sección cadrada con con chafrán nas arestas. É un varal alto e groso, máis ancho na base e estreita á medida que ascende.
Tanto no pedestal coma no varal non se observa inscrición ningunha a simple vista, aínda que está cuberto polo mofo, máis no fronte que dá á pista e que sería a cara onde podería levalas.

Capitel:
O capitel é tronco-piramidal cadrado, invertido e “escalonado”. Raro exemplar no noso Concello é, á vez, fermoso no seu conxunto, aínda que sobrio. Enriba do varal, no encaixe de ambos, sobresae unha moldura tamén cadrada e ancha.

Cruz:
É de sección cadrada tamén, alta e rexia. Tanto no anverso coma no reverso leva círculos en relevo e que van diminuíndo en tamaño cara o centro da mesma, onde hai un círculo un pouco máis grande. O brazo vertical leva seis círculos sen contar o central, e van de abaixo a arriba, de menor a maior tamaño e logo de maior a menor na parte inferior.

É un cruceiro sen inscricións, coma xa comentei, e sen imaxes; mais non deixa de ser un fermoso exemplar rexio e forte, agás na súa base, as gradas. Non estaría demais anotalo dentro daqueles que precisan restauración para que non acabe caendo e rompendo.

Texto e foto aportados por Xose María López Ferro, Cronista Oficial do Concello de As Pontes e director do Museo Etnográfico Monte Caxado, a quen agradecemos a súa colaboración.

FELIZ DIA DE LA SAGRADA FAMILIA

Estamos en el tiempo de la Octava de Navidad. Son días para gozar del nacimiento del niño Dios. Os invitamos a que disfrutéis de estas imágenes y de una canción que nos puede servir para pararnos un rato a orar, a encontrarnos con Jesús, que nace en el seno de una familia, con el cuidado de María y bajo la protección de José.

PATRIMONIO PONTÉS XXXVIII

E imos hoxe co penúltimo dos cruceiros incompletos.
As veces, aparece patrimonio oculto do que non se tiñan noticias, oculto pola cal ou cemento, oculto pola vexetación… Neste caso atopábase oculto pola vexetación ata que os traballos de limpeza da zona a carón da Escola de Aprendices da vella Calvo Sotelo fixo que saíra á luz de novo. Este exemplar de cruceiro é o coñecido como:


CRUCEIRO DA ESCOLA DE APRENDICES DE E.N.C.A.S.O.


Estaba esquecido no medio dos toxos e xestas e con ocasión de facer a senda ou paseo e limpar a zona reapareceu. Non está recollido en ningún traballo sobre os cruceiros ponteses e, aínda que máis cun cruceiro semella unha cruz alta ou Cristo, ímolo clasificar tamén nos cruceiros incompletos. Algún alumno desta Escola de Aprendices aínda lembra este cruceiro entre os anos 50 e 60. Ao pecharse a Empresa, a vexetación foino cubrindo e quedou esquecido.
Está elaborado en pedra de granito e polo que se pode apreciar, pois habería que limpar máis a zona, consta de dous elementos: a base e a cruz.

A base ou pedestal:
É un prisma cuadrangular de granito e cuberto de musgo e vexetais, pouco se pode apreciar a non ser a figura prismática. Está feito de granito. Non se aprecian gradas, aínda que podería ter unha base máis grande e o que se pode ver sexa o pedestal.

A Cruz:
Os brazos horizontais e o vertical superior son practicamente iguais en lonxitude e tamaño. O inferior fai as veces de varal ou fuste e vai encaixado no pedestal ou base. Son de sección cadrada, aínda que con bisel nas aristas e o remate dos brazos dá a sensación de potenzados por mor do bisel.


A altura de todo o conxunto está moi próxima aos dous metros. E non se observa inscrición nel, aínda que por mor do musgo que ten podería ter algunha e non verse. Tampouco leva imaxes do Crucificado e da Virxe e carece de capitel.

Tratei de buscar información con referencia a este cruceiro, mais non atopei case nada, agás que entre os anos 50 e 60 a xente que estudaba na escola de aprendices da Calvo Sotelo si o lembra neste lugar. Os terreos onde estaba a antiga Calvo Sotelo foron expropiados no seu día para facer a empresa, é moi probable que xa estivera alí anteriormente.

Texto e foto aportados por Xose María López Ferro, Cronista Oficial do Concello de As Pontes e director do Museo Etnográfico Monte Caxado, a quen agradecemos a súa colaboración.

BELÉN DE PAINCEIRAS (RIBADEUME)

Continuando cos Belenes, dentro do noso Concello, temos o Nacemento de Painceiras ( Ribadeume) dentro dun Muiño, Ainda que a parroquia de Ribadeume non pertenece a nosa Unidade Pastoral das Pontes xa que pertenece o Arzobispado de Santiago, se lle cedeu un nacemento que no seu momento foi de Charo, unha das monxas que desenvolveu a sua labor nas Pontes.

É o segundo ano consecutivo que se lle ceden as piezas a unha vecina de Ribadeume, e que de forma altruista e voluntaria monta o Belén, que é unha delicia para veciños e visitantes

BELÉN EXTERIOR CASA RECTORAL DE AS PONTES

Dende a Unidade Pastoral de As Pontes queremos agradecer o Concello das Pontes pola súa colaboración cedéndonos a caseta onde montamos no día de hoxe, luns 19 de decembro, o Belén das fotografías, e colaborando co alumeado no entorno da Igrexa Parroquial, e revitalizando a Vila xunto cos Belenes da parroquia.

Dende a Parroquia de As Pontes, solicitamos a colaboración vecinal para evitar actos incivicos co patrimonio de todos os veciños e veciñas das Pontes.

PATRIMONIO PONTÉS XXXVII

Estamos a rematar cos cruceiros incompletos e ímonos hoxe a terras de San Pedro de Eume para atoparnos cun vello cruceiro que durante un tempo estivo case que desaparecido, só asomaba a cruz nun campeiro. No ano 1992, nun suplemento do sábado do xornal A Voz de Galicia, nunha serie dedicada aos cruceiros, aparecer referenciado este cruceiro por D. José María Laredo Verdejo e, máis tarde, recollida esta referencia por D. Juan José Brugoa Fernández, na revista ABRENTE, no artigo “ARTE POPULAR. CRUCEIROS DEL MUNICIPIO DE AS PONTES DE GARCÍA RODRÍGUEZ (A CORUÑA)”; onde nos di que por aquel entón so aparecía visible no campeiro da festa deste lugar a cruz con algunhas imaxes.


Posteriormente foi rehabilitada, aínda que non no seu xeito orixinal, pois faltarían varías partes, e hoxe temos a cruz sobre un pequeno fuste ou varal que vai apoiado nunha base, dando lugar ao:

CRUCEIRO NO CAMPO DA FESTA DE SAN PEDRO DE EUME



Localización:
No campo da festa de San Pedro do Eume e a carón dun cruce de camiños e próxima á Igrexa parroquial.

Gradas:
Non ten

Pedestal:
Vai apoiado o pequeno varal sobre un pedestal que fai de base. Este é de xeito redondo, semellando a pedra dun muíño. Este vai introducido na terra, sendo visible só uns dez centímetros por riba do nivel do chan.

Varal ou Fuste:
É de sección octogonal, rexia e curta. Semella que só aproveitaron algo menos da metade do que sería a lonxitude total do varal.

Capitel:
Non ten

Cruz:
A cruz latina é de sección cuadrangular e de formas bastas. Os extremos dos brazos están algo traballados Na súa base leva un ensanchamento prismático, posiblemente para introducila no capitel ou -tamén puidera ser- a xeito de capitel, de sección hexagonal.

A Cruz anverso, O Cristo:
A imaxe do Cristo non está moi traballada, sinxela e case que esquemática. A imaxe vai pegada á cruz. Non leva o letreiro superior de INRI. Os brazos abertos, rectos e sen detalles. As mans abertas, sen cravos. Pano de pureza moi caído ou baixo e moi estreito. As pernas rectas e cunha lixeira rotación nos pés que van montados. Practicamente en toda a imaxe non hai detalles e é toda ela moi esquemática.

A Cruz reverso, A Virxe:
Ao igual que a imaxe do Cristo, amosa unha imaxe esquemática, sinxela e pouco traballada.
É de talla máis curta co Cristo, aínda que situada a mesma altura. En posición orante e vestida cun manto dende a testa aos pés, que sobresaen por debaixo.

Na parte alta do ensanchamento da cruz, baixo os pés do Crucificado, pode lerse a palabra PAX. A pedra empregada é granito en todas as súas partes.


Pola súa feitura, ben puidera de tratarse dun vello exemplar de cruceiro. Esta é unha das parroquias pouco estudadas no relativo ao seu patrimonio.

Texto e foto aportados por Xose María López Ferro, Cronista Oficial do Concello de As Pontes e director do Museo Etnográfico Monte Caxado, a quen agradecemos a súa colaboración.

PATRIMONIO PONTÉS XXXVI

Pasamos á parroquia do Freixo, unha das que máis grandes das Pontes e que conta cun fermoso patrimonio, ás veces, non moi estudado. Hoxe imos ver un vello cruceiro que está situado a carón da escola do Freixo


CRUCEIRO O FREIXO-ESCOLA:



Exemplar de cruceiro de formas antigas, de finais do século XVIII (1783). As proporcións do varal e da cruz son pequenas e se lle engadimos que carece de capitel, a impresión que dá é que é un cruceiro pequeno.

Localización:
Ao carón da escola, ao lado esquerdo da mesma ollando de fronte, e pegado á pista. Non dista moito do outro cruceiro (O Freixo-Igrexa).

Plataforma:
De forma cuadrangular, dúas gradas, a inferior de grosor o dobre ca superior.
O material é de laxas de ollo de sapo, colocadas a xeito de manpostería.

Pedestal:
É circular, con remate moldurado e baixo. Leva unha ampla molduración de toro e escocia a xeito de base ática.

Varal:
É un fuste ou varal curto, de sección octogonal, con arranque cadrado e final cadrado (aínda que en maior tramo que no inferior ou arranque). No final superior leva unha inscrición que se le con dificultade e di (o lexible):

ESTECA
LVARIOL
OHIZOD
OMAN
ARE
ESANJU

No outro lateral, aínda máis deteriorado e que completaba a inscrición, atopamos a data de 1783, ben lexible.
RJO
???
???
AÑO DE
1783
Non está de todo lexible, hai letras que non se len.

Nota: A familia Sanjurjo de Montenegro ten relación con esta igrexa do Freixo, posiblemente as últimas letras SANJU… do varal se refiran a algún Sanjurjo, que o mandaría erixir. Tamén dá a sensación que nalgún momento perdeu o capitel, pois a parte inferior da cruz e a superior do varal irían nel, hoxe substituído polas grampas..

Capitel:
O capitel é inexistente ou se estragou. A base da cruz está unida cunhas grampas de ferro ao varal.


Cruz:
A Cruz é pequena e de forma grega (brazos iguais) e de sección octogonal ao igual co varal. Ten os extremos lixeiramente bifurcados. O remate dos mesmos é a xeito florenzado con botón central esaxerado, case unha bola.

Cruz reverso, O Cristo:
É un Cristo pequeno e desproporcionado, pegado á cruz. Ten a testa inclinada cara á dereita, con ampla melena. Os ollos pechados e grandes. Pano de pureza suxeito con cordón e anoado á dereita. Os brazos son longos e desproporcionados con respecto ao resto do corpo; coas mans abertas e un cravo en cadansúa e outro nos pés. O pé dereito sobre o esquerdo e apoiados nunha caveira, a xeito de peaña (símbolo do triunfo sobre o pecado).
Non leva coroa de espiñas, nin letreiro ou carteleira de INRI.

Cruz anverso, A Virxe:
A imaxe da Virxe é unha Dolorosa, de tamaño pequeno e sinxela. Vai metida ou acubillada nun fornelo, capela ou “hornacina” tamén pequena. Leva coroa grande e un manto. As mans cruzadas sobre do peito.

Texto e foto aportados por Xose María López Ferro, Cronista Oficial do Concello de As Pontes e director do Museo Etnográfico Monte Caxado, a quen agradecemos a súa colaboración.